مشورت

مشورت چیز خوبیه به این شرط که سازنده باشه. آدم باید یکی رو مورد مشورت قرار بده که حداقل دوتا پیرهن بیشتر از خودش پاره کرده باشه. اما توی یه شرایطی هیچکس دور و برت نیست. از طرفی نمیتونی توی خودت بریزی در مقابل باید با یکی مشورت کنی حالا اونوقته که میای و دست میزاری روی یه ادمی که واقعاً لایق شما نیست.به قول خودمون دوست ناباب. اونوقته که به جای از چاله در اومدن و آزاد شدن برعکس توی چاه می ندازدتون. نکنید این کار رو این نصیحت رو از من به یاد داشته باشید که هیچوقت هیچوقت با یه ادم بیشعور مشورت نکنید. اگر هم میگین از کجا باید بدونم اونقدر شعور دارین که یکم با طرف حرف بزنید می فهمید که بی شعوره پس همون لحظه قائله رو ختم کنید بهتره. 

خب بریم سر درد و دل ببینید درد و دل چی هست اصلاً کسی میدونه آیا؟ من درد و دل رو اینجوری تعبیر میکنم من بیام و غر بزنم و سرکوفت بزنم سر یکی مثه خودم اونم شنونده خیلی خوبی باید باشه. و در آخر نگاهم کنه و با یه لبخند تمام غر زدن های من رو جواب بده. این رو من درد و دل حساب میکنم نه اینکه تو بگی اونم جواب بده و بگه.

به نظر من هرکسی باید بتونه یک شنونده خوب باشه که بتونه اطرافش رو با یه دنیای دیگه ببینه. شاید من من کردن خوب نباشه اما به جرات اعلام میکنم شنونده خوبی هستم ( هروقت خواستید خوب گوش میدم کافیه خبر بدین ). وقتی شما بشنوید، خوب هم میبینید. از طرفی مشکلات دیگران و جامعه رو میشناسید، با مشکلات خودتون مقایسه میکنید. مشکلات خودتون رو فراموش میکنید. و چه بسا راه حل هایی میدین که مشکلات خودتون باشه یا برعکس حرفهایی رو میشنوید که راه حل مشکلتون باشه. خلاصه میگم دنیا رو از یه دید دیگه می نگرید. در آخر بگم:

مردمان کنار دریا، صدای امواج را نمی شنوند.

بدون چشم داشت کمک کنید حتی اگر فقط می تونید گوش بدین...

........................

پ.ن1: به زودی می خوام یک رازی رو برملا کنم 

پ.ن2: دوستان وبلاگی وقتی میخوایید وبلاگتون رو پاک کنید یا برای همیشه برید یک خدانگهدار کوچلو کافیه نزارید کسی نگرانتون بشه به فکرتونم مراقب باشید