آرزوهای الکی

میگن ادم که بزرگ میشه کرک و پرش میریزه ارزوهاش و عوض میکنه بچه که بودم ارزوم این بود مهندس بشم یه bmw زیر پام باشه و شب ها رانندگی کنم از این شهر به اون شهر. نمیدونم شاید از دست مردم فراری بودم الان که بزرگ شدم مهندس شدم اما bmw ندارم

فکر میکردم مهندسی چیه اما الان میگم هیچی نیست

الان به ماشین فکر نمیکنم چه برسه بی ام و بلکه تو فکر اینم دستم جلو کسی دراز نباشه و آبرومند باشم می دونید ارزو چیز خوبیه به شرطی که هدف باشه. اما الان هدفت داشتن پارتیه اینجا یعنی همینجا پارتی نباشه هیچ هدفی نداری هدف نباشه هیچ پولی نداری پولی نباشه زندگی نیست زندگی نباشه پس برو بمیر دیگه ولی بدبختی مردن هم حرف و حدیث جای خود داره

بگذریم درهم نوشتم فقط خواستم اینا رو یه جایی گفته باشم این هم از داداشتون به گوش خودتون بسپرید. از اینجا برید من هم روزی خواهم رفت از این دنیا